Karanlık yıldızlar nedir? Karanlık yıldızlar hakkında ilk kanıt bulundu!

KARANLIK YILDIZLAR

Fizikçilerin öne sürdüğüne göre, JWST'nin Büyük Patlama'dan kısa bir süre sonra beklenmedik bir şekilde var olduğunu keşfettiği parlak gökadalar, bugün yıldızların olduğu gibi hidrojen kaynaşmasından değil, Karanlık Madde konsantrasyonlarından güç alıyor olabilir. Bu "Karanlık Yıldızlar"ın, Güneş'in milyonlarca katı kütleye sahip olduğu iddia ediliyor. Ancak ismin sizi aldatmasına izin vermeyin - gökbilimciler bu tür yıldızların Güneş'ten bir milyar kat daha parlak olduğunu düşünüyorlar ve bu da onları neden bu kadar uzak mesafelerden görebildiğimizi açıklıyor.

Karanlık maddenin nelerden oluştuğunu bilmediğimiz göz önüne alındığında, onun ışık kaynaklarına güç sağlama kapasitesine dair herhangi bir öneri oldukça spekülatiftir. Bununla birlikte, JWST tarafından tespit edilen çok erken dönem gökadalarından bazılarının açıklanması zordur, bu da daha önce saçak olarak kabul edilen fikirlere alan açar.

Yeni bir makalede , Colgate Üniversitesi'nden üç fizikçi, " Karanlık Yıldızlar " fikirlerinin JWST'nin gözlemlerindeki bazı anormallikleri nasıl açıklayabileceğini gösteriyor.

Işığın sonsuz hızlı olmadığı gerçeği, herhangi bir şeyi görmenin zamanda geriye bakmak anlamına geldiği anlamına gelir. JWST, kendisinden önceki her şeyden daha fazla uzak galaksi gördü ve bu nedenle zamanda daha geriye, neredeyse Büyük Patlama'nın kendisine bakıyor. Bu en eski galaksiler, geleneksel fiziğin kendilerine sunulan sınırlı zamanda mümkün olabileceğini öne sürdüğünden daha gelişmiş görünüyor . Çoğu fizikçi, bu paradoksun mevcut evren modellerinde nispeten küçük değişikliklerle çözüleceğini düşünüyor, ancak bazıları daha radikal seçenekler araştırıyor.

Araştırmacılar, ilk yıldızların kendi galaksimizdekiler gibi çoğunlukla hidrojen ve helyumdan oluştuğunu, ancak karanlık madde konsantrasyonlarının onları ısıtmak için füzyondan daha hızlı başlayan bir enerji kaynağı sağladığını öne sürüyorlar. Sözde galaksiler bunun yerine galaktik parlaklığa bu şekilde güç sağlayan tek yıldızlardır. Bu mesafede, JWST'nin bir nokta kaynağı mı yoksa daha yayılmış bir galaksi mi gördüğünü anlayacak açısal çözünürlüğe sahip olmadığını savunuyorlar.

Yazarlara göre Karanlık Yıldızlar o kadar büyük ki, Güneş'in yerini alsa yüzeyi Satürn'ün yörüngesinin dışında olacaktı. Geniş kütlelerine rağmen, füzyon bu kadar geniş bir alanda sürdürülemezdi. Bunun yerine, Karanlık Madde parçacıkları kendilerini yok ederek yüzeyi 10.000 K'ye (Sirius'a benzer) ısıtmak için yeterli enerji açığa çıkararak şaşırtıcı miktarda ışık üretir.

Böyle bir enerji salınımı uzun süre sürdürülemez. Yazarlar, Karanlık Yıldızların kendilerine güç sağlamak için karanlık maddeyi tükettiklerinde, galaksilerin çekirdeğinde bulunan süper kütleli kara deliklerin (SMBH) tohumlarını sağlayan kara deliklere çöktüklerine inanıyorlar. Erken evrende kuasarlara güç sağlayan bu tür gelişmiş SMBH'lerin varlığı, fizikçilerin açıklamaya çalıştığı başka bir sorundur.

Karanlık Yıldızlar, JWST'nin gün ışığına çıkardığı kozmolojideki bazı sorunları çözebilse de, Karanlık Madde parçacıklarının kendi antiparçacıkları olup olmadığını ve bu nedenle yazarların önerdiği gibi kendilerini yok edip edemeyeceklerini bilmiyoruz. Yapabilseler bile, bu doğadaki yıldızlar kararlı olur mu? Erken evrende hidrojen ve helyum, bu teklifin gerektirdiği ölçekte nesneler üretecek kadar kümelenmiş miydi? Modelleme, fikirlerin makul olduğunu önerebilir, ancak henüz bunların hiçbirinin gerçek olduğuna dair bir kanıtımız yok.

Ayrıca makale, spektrumları ilk uygunluk testini geçen dört erken evren nesnesinden birinin Dark Star modeline uymayacağını kabul ediyor. Bu nesne, JADES-GS-z10-0, Dark Star'dan daha geleneksel bir şeyse, eleştirmenler, belki diğer üçünün de öyle olduğunu not edebilir.

Bununla birlikte, makale spekülatif olmaktan daha fazlasıdır. Yazarlar, söz konusu diğer üç nesne Karanlık Yıldızlar ise, spektrumlarının belirgin helyum çizgilerine, özellikle sıradan yıldızlardan oluşan bir galaksinin emisyon çizgilerine sahip olacağı 1640 Ångstrom'da bir soğurma çizgisine sahip olması gerektiğini öne sürüyorlar. Şimdiye kadar JWST, konuyu çözmek için üçünü yeterince ayrıntılı olarak incelemedi. Bu, yazarların değiştirmek istediği bir şey.