Mezopotamya Ninnileri ve Anlamları! Mezopotamya Ninnileri Sadece Anne ve Bebek İçin Değildi

Ninniler yakın zamanda ortaya çıkan bir şey değildir. Aslında binlerce yıl öncesine, hiç şüphesiz yazılı tarih öncesine kadar uzanıyorlar. Babil, Asur, Sümer ve Hattuşa kültürlerinden pek çok eski Mezopotamya ninnisi günümüze kadar gelmiştir. 

Bir bütün olarak anılan Mezopotamya, Dicle ve Fırat nehirlerinden günümüz Suriye'sine kadar uzanan, bereketli toprakları nedeniyle “Medeniyetlerin Beşiği” olarak anılan bir bölgeydi. Ayrıca bölge, “yazının, kent kültürünün ve bugüne kadar dünyamızı şekillendiren birçok kavram ve kurumun doğduğu yer” olarak biliniyor. Bu kültürel bölgeden gelen eski Mezopotamya ninnilerinin günümüze kadar ulaşması, dünyanın bu bölgesinden gelen geleneklerin uzun ömürlü olduğunun bir kanıtıdır.

Mezopotamya Ninnileri ve Anlamları

Bir Mezopotamya ninnisi antik Babil'den gelir ve yaklaşık M.Ö. 2000 yılına tarihlenir. Antik Mezopotamya'da yaygın olan ilk yazı türü olan çivi yazısı ile yazılan bu ninni, ilginç bir şekilde dehşet verici bir anlatıma sahiptir:

“Karanlığın evinde yaşayan küçük şey,

şimdi dışarıdasın, güneşin ışığını gördün.
Neden ağlıyorsun, neden bağırıyorsun?
Neden orada ağlamadın?
Sen evin tanrısını uyandırdın, kusarikkum uyandı:
"Beni kim uyandırdı? Beni kim şaşırttı?"
Küçük olan seni uyandırdı, küçük olan seni şaşırttı!
'Şarap içenlere olduğu gibi, sarhoşlara da
uyku düşsün!"

Bebek ağlarken anne, bebeğin evin hayaletini uyandırma suçunu şarkıyla söyler ve bu da feci sonuçlara yol açabilir. Şarkı, çocuğun "rahmin sessiz karanlığından" yaşayanların dünyasındaki şu anki konumuna kadar olan yolculuğunu ayrıntılarıyla anlatsa da, ağlayan bebeğin bir ayyaş gibi nihayet uykuya dalabileceğine dair bir duayla bitiyor. Şarkının anlamı açık: Bir çocuk, ışığın olduğu ve annesinin kucağına alınabildiği bir dünyada neden huzur bulamasın? Şarkı, tehdit edici motiflerle de olsa hem bebeği sakinleştirmeyi hem de tekrar uykuya dalmasına yardımcı olmayı amaçlıyor.

Ninni, evdeki bebeği geleceğe dahil uyarıyor. Mezopotamya tanrıları, çocuğun aralıksız ağlamasına sinirlenirse, bebeğe geleceği için "tanrıların yapmayacağı korkunç şeyleri sana yapabileceği" uyarısını aktarır. Bu nedenle şarkı muhtemelen ikili bir amaca hizmet etmeyi amaçlıyordu: çocuğu tekrar uykuya yatırmak ve çocuğu (tabii ki büyüdükçe) ağlamaya devam etmeyi seçerse ne olacağı konusunda uyarmak.

“Sen oradaki küçük insan, yeni doğmuş insanoğlu,
gerçekten de dışarı çıktın, güneş ışığını gördün.
Neden orada annene hiç böyle davranmadın?
Babana iyi davranmak, annenin normal bir hayat sürmesine izin vermek yerine,
bakıcıyı şaşırttın, sütanneyi rahatsız ettin.
Senin ağlamandan evin tanrısı uyuyamaz, evin tanrıçası uykusuz kalır. Gece nöbetçilerini üç numara olarak ayarlayan Enkidu'ya kimi göndereyim ki: '
Ceylanı yenen onu da yensin, ceylanın yavrusunu bağlayan onu da bağlasın.' Arka diyarlarda karşılaştığı biri ona uykusunu versin, bir öküz sürücüsü ona uykusunu versin! Annesi onu uyandırıncaya kadar uyanmasın!” 

Mezopotamya kültüründe bebeğin sakinleştirilmesinin yalnızca çocuğun ve annenin iyi dinlenmesini sağlamak için bir gereklilik olmadığı, aynı zamanda evdekilerin refahına da benzersiz bir şekilde bağlı olduğu öne sürülmüştür.

Her iki eski Mezopotamya ninnisinde de, çocuğun tekrar uykuya dalmaması durumunda çocuğa veya aileye yönelik bir tehdidin altı çizilmektedir. İkinci ninnide evin hayaletini uyandırma riski açıkça belirtilmese de, bunun bahsinin geçmesi bile başlı başına hayaletin uyanma tehlikesinin bir göstergesidir. Bebeğin ninninin incelikli tehdidinin ardındaki imaları henüz anlayamadığı iddia edilebilir, ancak kişi büyüdükçe ev hayaletinin rahatsızlığına karşı uyarı veren kelimeler sonunda tehlikeli olarak anlaşılır.

Mitolojinin En Korkunç TanrılarıTarih